Kilka słów o przyimkach miejsca, a konkretnie o tym, jak i kiedy ich używamy, kiedy mówimy o geografii.

• Jeśli my mówimy o tym, dokąd jedziemy, to najczęściej używamy przyimka „do” z dopełniaczem zarówno z nazwami kontynentów, tak i z nazwami krajów i miast:

do Europy, do Azji, do Polski, do Rosji, do Chin, do Ameryki, do Szwecji, do Australii, do Anglii, do Irlandii, do Danii

Wyjątkiem są tylko te kraje, z którymi używamy przyimka „na” i biernika:
na Białoruś, na Ukrainę, na Litwę, na Łotwę, na Słowację, na Węgry
Warto zauważyć, że wiele osób mówi także „na Chorwację”, chociaż jest to niepoprawna forma, należy mówić do Chorwacji.

• Jeśli mówimy o wyspach, półwyspach i regionach geograficznych, to używamy przyimka „na” i biernika:

na Wyspy Brytyjskie, na Madagaskar, na Hel, na Półwysep Apeniński, na Karaiby, na Bałkany, na Podlasie, na Mazury, na Śląsk, na Kaukaz, na Ural

Warto tu zwrócić uwagę na dwa wyjątki z polskiej geografii:
do Małopolski, do Wielkopolski
Dlaczego one się pojawiły? Z powodu słowa „Polska”, które one zawierają. Widocznie było bardzo niezręcznie mówić „do Polski” i „na Małopolskę”, dlatego przez analogięludzie zaczęli mówić „do Małopolski”.

• Oprócz tego zwróćcie uwagę na to, że jeśli my mówimy na przykład na Śląsk lub na Kaukaz, to mówimy o regionie w dość szerokim sensie słowa, wszak nikt nie określił konkretnych granic, gdzie się Kaukaz zaczyna i gdzie się kończy. A kiedy mówimy o okręgach, województwach, stanach i innych jednostkach administracyjnych krajów, to używamy przyimka „do”:

do województwa śląskiego, do województwa pomorskiego, do stanu Arizona

• Kiedy mówimy o górach, to używamy przyimka „w” i biernika:

w góry, w Tatry, w Alpy, w Himalaje

• W końcu, rozmawiając o miejscach związanych z wodą, używamy przyimka „nad” i biernika:

nad morze, nad Pacyfik, nad Bajkał, nad Wołgę, nad Morskie Oko

A jak się zmieniają te przyimki, kiedy my mówimy gdzie się znajdujemy?

• Kontynenty, kraje i miasta wymagają przyimka „w” i miejscownika:

w Polsce, w Rosji, w Chinach, w Ameryce, w Szwecji, w Australii, w Anglii, w Irlandii, w Danii

• Państwa-wyjątki łączą się z przyimkiem „na” i miejscownikiem:

na Białorusi, na Ukrainie, na Litwie, na Łotwie, na Słowacji, na Węgrzech

• Oprócz tego, przyimka „na” i miejscownika wymagają wyspy, półwyspy i regiony:

na Wyspach Brytyjskich, na Madagaskarze, na Helu, na Półwyspie Apenińskim, na Karaibach, na Bałkanach, na Podlasiu, na Mazurach, na Śląsku, na Kaukazie, na Uralu

• Polskie regiony-wyjątki znowu zachowują się, jak kraje:

w Małopolsce, w Wielkopolsce

• Tak samo zachowują się administracyjne jednostki krajów:

w województwie śląskim, w województwie pomorskim, w stanie Arizona

• Tak samo zachowują się góry:

w górach, w Tatrach, w Alpach, w Himalajach

• W rozmowie o wszystkich obiektach wodnych używamy przyimka „nad” i narzędnika:

nad morzem, nad Pacyfikiem, nad Bajkałem, nad Wołgą, nad Morskim Okiem

Chcecie utrwalić ten materiał? Słusznie, przecież powtarzanie jest matką nauki!

Pamiętajcie, że nauka – to nie zawsze trudne ćwiczenia. Można też zagrać!

Więcej ćwiczeń z tego tematu znajdziesz tu:

https://pnbeta.polishnative.pl/w-gory-nad-morze-do-miasta-czesc-ii/